بتام یگانه دوست
تمام می شود
حلقه ها ، دودها ، کفها
آنجا ترسیم می شود خط آفتاب
روشن می شود افق
سایه ها کم می شود
کوچک در اواسط
دیده ها باز می شود
انگار آشکارا
پنهان نتوان کرد در دلها ؛ خش ها
پلیدی های کهنه ؛ نالایق ها
سر بریده نا اهلی ؛ دروغ ها
فکری باید کرد
آن روز را ؛هیاهوها !
یا رب
تا چند باید تجربه کرد
تا چند باید هزینه داد
چه کسی نیاموخته آنچه باید آموخت
این اروپا همان است که پشت صدام بود
و برای ماشین جنگی او هیچ کم نگذاشت درحالی که از ما سیم خاردار دریغ کرد
حالا چگونه می خواهد تن دهد آنچه را دوست ندارد
مسئولین
ظریف،عراقچی،تخت.......
و دولت؛ رئیس جمهور
... مجلس، لاریجانی
و همه بدانید
همراه شدن با دزد برایتان نتیجه ای جز خسارت ندارد
او می خواهد وقت بخرد و به نتیجه دلخواه خود برسد
تا دیرتر نشده دست بکشید از این اروپا و قدمی در اصلاح ریل حرکتی کشور ایجاد کنید
که..... این ره به ترکستان است
دزدان لانه کرده در وزارت اقتصاد ، بانک مرکزی، کمرک، .... را به دست عدالت بدهید
پشت پرده ها را آشکار کنید
کشور را از مفسیدن و غارتگران بیت المال پاک کنید کشور در مسیر درست قرار میگیرد حتی یک قطره نفت هم فروش نرود اتفاقی نخواهد افتاد
از اقتدار کشور بهره ببرید و ترس بیجهت در دلهایتان را بزداید ببینید نتایج شیرین صبر و استقامت را
کافی است مماشات با غرب، مفسدان و آلودگان به چرب و شیرین دنیا
بس است
عاقبت مماشات وضع امروز کشور است
بس است
صبر ملت اگر لبریز شود دیگر جای هیچ گلایه نمی ماند
یا رب العالمین
چند شب پیش سخنان مشمئز کننده کسی را شنیدم که ادعا می کرد که ایران در مسابقات بهتر است ببازد.
یعنی یک فرد که خیلی ادعا دارد و با رانت چند جا غیر قانونی بعنوان استاد حقوق غیرقانونی دریافت می کرده و هرازگاهی مشعشع وار سخنانی غیر عقلی می گوید را چنان دیدم که لب گزیدم که چرا؟
آخر میشود فردی در این سطح اینقدر بی عقل!
خب همه می دانیم که عقل همان سواد نیست!
پس این فرد سطح سوادش بالاست ولی سطح عقلش متاسفانه بسیار پائین است بقدری که می شود گفت برخلاف اسمش ایشان زشت !!!کلام هستند. از قدیم هم می گفتند که " بر عکس نهند نام زنگی کافور "
در حالی همه مردم ایران چه در داخل و چه در خارج جشن اعتماد بچه های فوتبال گرفته اند و باید این اعتماد به نفس را به دیگر بخش ها بخصوص سیاسیون مرعوب ترویج و تعمیم دهیم ایشان در کمال بی عقلی سخنان برعکس می رانند.
در حالی که دشمن ملک و مملکت و ایرانی در دنیا برای کارهای خود و اعتبار بخشی به دشمنی اش رنجها می برد بعضی سایه نشینان این کشور با او همنوا می شوند
جای بسی تعجب و خجالت!
فحاشی به این زشتی دیده اید!
وای بحال کسانی که حرف و سخن این افراد سست بنیه و سست ایمان را ملاک عمل خود قرار دهند.
یا حق
آن قدیم ترها اگر کسی پنهانی کاری انجام می داد معلوم بود که حتما دارد کاری انجام میدهد که نادرست است. خیانتی ،خباثتی، فلاکتی .....
امروزه خائنین دارند آشکارا کارهایی انجام میدهند که از هیچکس پروا ندارند! نه از خلق! نه از خالق!
نگاه کنید که شرکتهای خودروسازی چگونه با پزو فرانسه که سالها به این کشور خیانت نموده و نه تکنولوژی آورده و نه خودرو خوب ! قرارداد می بندند و مفاد آنرا مخفی می کند.
آیا چه کسانی پشت پرده این اهداف را پیگیری میکنند؟؟!!
مجلس و قوه قضاییه کجاست که نمی گوید در این قراردادها چه میگذرد!؟
بازوهای بازرسی از کجا قطع هستند که این بزرگ خیانتها را نمی بینند! یا نباید ببینند؟
چگونه می شود دانست و نگفت!؟
در عمر ژنرالها چگونه شرکتهای کلاه بردار راحت می آیند و بدون هیچ پیگیری دوباره همان کاری را می کنند که قبلا تکرار کرده اند!
منافع ژنرالها چگونه تامین می شود که منافع مردم تاراج می شود آنهم به همان کسانی که خیانت کرده اند .
توتال فرانسه مگر قبلا با همین ژنرالها همین کاری که الان کرده نکرده بود که دوباره همان کلاه گشاد سرمان رفته و همه چیز معطل مانده و عقب افتاده بدست همانها که قبلا چنین کرده بودند.
آیا وکلای مجلس خوابند یا خود را بخواب زده اند آیا نمی بینند که چگونه دولتی که نقش پلیس بد بازی می کند
(فابیوس را در مذاکره هسته ای و خونهای آلوده ای که مردمی را به گورستان فرستاد و .....)چقدر راحت منابع ما را تاراج می کند همین های قبلی و همین شرکتهای قبلی!
وای به این خیانتکاران پررو و بی پروا !!
هنوز هم خجالت نمی کشند اگر چنین اتفاقی در هر کشوری افتاده بود آن وزیر را به عنوان رشوه گیر خائن و تارج دهنده منابع ملی به دادگاه می کشیدن و چنان می کردند که هیچ وزیر فکر چنین نکند.
اگر وزیر است و مصون است؟ پس چه کسی و کجا باید جلو خیانت وزیر را بگیرد؟ آیا در قوانین هیچ جایی برای وزیر خائین وجود ندارد. در عمر این وزیر چه هنگامه آتش سوزی اتفاق افتاد و منابع به طرق مختلف نابود شد هیچ کس به خود نیآمد چرا؟
لااقل آن وزیری که باعث قرارداد پژو شد و شرکت سامسونگ را از جریمه رهانید را که الان وزیر نیست بیآورید در محکمه و عدالت را در خیانت او اجرا کنید شاید دیگران وقتی ژنرال شدند کمی ترس داشته باشند؟
قضا کجایید؟؟ مجلس کجایید؟
کی بیدار خواهید شد؟
نکند شما هم در این رشوه ها سهمی دارید؟
اگر ندارید چرا عدالت در مملکت اسلامی سربریده است؟!!!!
یا قیوم
هنوز سخنان شما در گوشمان است من تمام مسئولیت برجام را می پذیرم......
با کدخدا باید بست اروپا آقا بالاسر است
اگر آمریکا خارج شود پاسخ ما شدید و پشیمان کننده خواهد بود
برجام یک تعهد همگانی است یکی خارج شود دیگر توافقی باقی نمی ماند...
..... آب خوردن ، محیط زیست، اقتصاد ..... به لغو تحریم بسته است.
همه چیز را به برجام گره زدید و شروط رهبری مجلس و شواری امنیت ملی را زیرپا گذاشتید و کاری که نباید یکطرفه به انجام می رسانید انجام دادید و تعهدات یکجانبه بدون تظمین انجام گرفت که هیچ عاقلی با آشنایان نمی کند شما چنین کردید با طرف دشمن!! عجبا که حالا همه را فراموش کرده!
و قراردادهای قبلی با دشمن که خود هم بعضا در آن نقش آفرین بودید را تجربه نکرده اید
از جمله الجرایر؛ پاریس؛برلین؛ تهران؛مسکو،استانبول؛بروکسل و .....
در همه اینها طرف به شما تعهد داد عمل نکرد
باز بجای دست دست کردن و مذاکره با همین طرفها بدون آمریکا حرف می زنید
اگر اینها هیچ کاره اند که هستند و در دشمنی با ایران با آمریکا یکی هستند که هستند و در تمام گفتار و رفتارشان موج می زند ، می خواهی که چه کمکی به تو بکنند که باز رفته ای اروپا که چه بشود
کشور باز معطل هیچ پوچ این دشمنان باشد
و شما وزیر دیپلمات با معاون ماله کشد هنوز از این کسبه تجربه کسب نکرده اید
آیا پای یک ... بیش از یکبار در سوراخ موش می رود که شما بارها پایتان در این سوراخ است!!
عجبا که مغرورانه به کارناشیانه خود ادامه می دهید
از رئیس دولت گرفته تا سفیر ایران در لندن شما همه چه هستید آیا خادم ملت هستید یا خائین کشور
کارهای شما را جاسوزان دو آتشه نمی توانند به انجام برسانند
عجبا شما هنوز می توایند چنین کنید
.... مجلس در این آشفته بازار مقصر است و باید از ملت عذرخواهی کند
بخاطر اینکه جلو کار دولت در اجرا نکردن مصوابتش نایستاد
برجام را در 20 دقیقه تصویب کرد
و اکنون هم بر همان پاشنه در حرکت است که بوده
لق زمین گیر کج و مووج
ادامه این را نه عایدی ندارد بلکه ادامه خسارت محض است
یا کریم
این یک تکه ابر !
این همه جلوه گری چرا؟
این چند تکه ابر !
چقدر قدرت نمایی؟
ماه تابان
در پس این جلوه گرها جلوه می کند
ماه چگونه در پشت ابر خود نمایی دارد و بی خیال تکه های ابر؟!
ابر ناپایدار
و هنوز ما در انتظار
نباید بودن را فدای زودگذران کنیم
استقامت قدرتی است که خیلی ها بی خال آن هستند
ضعف در کمی صبر!
قدرت پیدا شده در این صبر!
یا رب العامین
آنجا کسانی هستند که نزدیک بین هستند
جایی است بسیار بزرگ
انسانهایی که همه را کوچک می بینند
مکانی وسیع با امکانات بسیار ،بسیار زیاد
ولی کوچک بینی
دیگران نشناختن
دیر بیاد آوردن
کم باور کردن
نمی خواهم
نه من بهترم
شما هیچ نیستی
چقدر کوتاه فکرید شما
کوتاه ، کوتاه اید شما همه
همه یکجا به من نمی رسید
...
آنجا فقط خودشان را می شناسند
و دیگران را نه می شناسند نه باور دارند نه می خواهند بشاسند
اسم آنجا چیست؟
خیلی سخت نیست
کمی فکر کنید
برای رفتن به آنجا
به آن مکان و مقام
تمام شعار می دهند
تور را بزرگ می شمارند
چقدر تو ارزشمند و والا هستی
در شعار قبل از رسیدن به آنجا تو را آنقدر بالا می برند که انگار تو آسمانی شده ای
و آنها خاکی و خاک بر سر ، نوکر و چاکر و...
وقتی به آنجا رسیدند تو را دیگر بیاد نمی آورند
آنجا را تو بهشان می دهی
اما معلوم نیست که چرا وقتی وارد آن می شوند تنها تو فراموش می شوی
ای رای تو چقدر ارزش داری
و من و تو چقدر آنرا خرج این بی ارزشها می کنیم
حق مان است که ما را نبینند و نشناسند
چون آنها ارزش اش را نداشتند
و ما مفت باختیم
و ندانم کاری کردیم
پس حق مان است
که کوتاه بمانیم!!!!!
یا حی
هنوز این انقلاب و این نظام پابرجاست و به حیات خود ادامه می دهد
رمز این استقامت حضور است
آنهم حضور باشکوه
چشمگیر
حضور مردمی خونگرم و دلیر
صبور و با تحمل
برای آنچه که دارند دلبسته اند
و هیچگاه بخاطر مسئولین خودکامه و دست دراز و آب زیر کاه و .... دست از داشته های بلند خود بر نمی دارند
می دانند روزی گرد بادی یا گردابی این آشغالها را از روی آب زلال انقلاب پاک خواهد کرد
... ای کاش آنروز زود برسد
یا ذوالجلال ولاکرام
دورانی که شاد بود گذشت
کمی پیچیده شده
انگار رنگ و بوی ندارد
همچنان مثل مرده
زندگی می کند
شاید اولش خیلی بهتر بود ، حتماَچنین بود
امروز همه چیزش مرده شده است
قدیمی ترین وبلاگ ایران امروز چنان گوری است و قبری برای نشان دادن انتهای بی عرضگی و نتوانتستن
آیا پرشین بلاگ امروز همین دلمردگی را ندارد
چه بود و چه شد
دیگران رشد می کنند
ایشان از بام به قهر چاه فرو افتاده
شاید ته گور
بنام حقیقت
کسانی که 5 سال در پست صدر اعظمی و قبل تر پستهای عظیم این مملکت بوده اند
حالا ادعا دارند که مملکت را از ته دره تحویل گرفته اند و هنوز در دره هستند ولی چندین پله حرکت داشته اند!!
چند سوال!
1- شما اولا بگوید چرا مملکت که ته دره بود و قادر به بیرون آوردن نبودید آنرا تحویل گرفتید؟!!!
2- شما مگر خود در مصدر قدرت نبودی قبل تر چرا آنرا به ته دره هل دادی!!؟
3- شما که ادعا داری چند پله آنرا بالا آوردی اگر شعار نیست بگو:
الف - بیکاری را از دو میلیون چطور به 8 میلیون ارتقاء بخشیدی!!!!؟؟
ب - چقدر مسکن برای بی خانه ها ساختی !!؟
ج - چقدر پول ملی را قدرت دادی؟ از 3 به 4 و نیم و بزودی 5 هزار برای هر دلار!!!
د - چقدر فقر را نابود کردی!!؟؟
ه - چقدر قدرت خرید مردم را بهبود بخشید!؟
و - چقدر وام برای ازدواج داده ای!!؟
و هزاران سوال دیگر
همانطور که یک تریبون پیدا می کنی دولت قبل را فاجعه و خود را فرشته می نامی
چرا همه این آمارها به سوی سقوط و پس رفت رفته اند
چرا هیچکدام خوب نشده اند
یک مورد را بگو
سر سبد کارهایتان خارجه بود که نتایج درخشان آن شده بلای روز
خود کرده اید و دیگران را نشان می دهید
مگر هنوز ایام شعار است
ایام کار و عمل کی می رسد
مردم تا کی باید حرف تحویل بگیرند
همه شعار
...
مردم شکاف طبقاتی را روز بروز بزرگتر می بینند
مردم هر روز از رفاه شان کاسته میشه
هر روز مشاهده می کنند یک مشت مدیر لش و مفتضح را که حقوق های نجومی می گیرند
مردم می بینند که نظام برنامه ریزی فلج است اما لفظ قلم سخن گفتن بازارش داغ است
دروغ شاخ دار تحویل مردم می دهید بجای اقدام عملی در بهبود زندگی مردم
مردم هر روز می بینند که جوانان بیکار می شوند
ولی شماها با ماشین های آخرین سیستم در سمینارهای شیک در پشت تریبن شعار پر طمطراق سر می دهید و سکه بین خود پخش می کنید
شعار می دهید و خودتان خودتان را به به و چه چه می کنید
خودتان را تحویل می گیرید و وامهای بلا عوض میلیاردی بالا می کشید
کشوری با این همه ثروت تحویل می گیرید و آنقدر مثل زالو آنرا می مکید و هر روز لاغرتر و در دره فرو رفته تر تحویل می دهید یعنی ازتان بزور می گیرند حاضر نیستید همین را نیز رها کنید
این کشور یک باید درست شود
ما برای چه اهدافی انقلاب کرده ایم
و شما آنرا بکجا دارید سقوط می دهید
اگر این مملکت را به دشمنان قسم خورده این سرزمین تحویل دهیم
و الله خجالت می کشند به این تندی و به این سرعت آنرا نابود کنند و سرمایه های آنرا از بین ببرند یا به تارج دهند و یا کمی باج بگیرند و کشتی کشتی به تارج چیان تحویل دهند
کاش کسی ما را از دست شما برهاند
یا شما از این مقام سقوط کنید یا دردمندان متخصص و متعهد بر این جایگاه تکیه زنند
یا رحمان
هنوز یاد نیست
فقط دیگران دیدن را دیدیم
اما اندکی قبل خود دچار شدیم
یک خواب شیرین
سپس غمی جانکاه
آنچه نمی خواهیم در انتظار
سخت و ناهموار
هرچه هست خواست اوست
سختی و نرمی
شیرینی و تلخی
ما چکاره ایم
..... تمام....
لایق نیم چیز گفتن
شرایط در گذر و ما چون تکه ای باد
هنرمان همین است
نه هیچ هستیم
نه می توانیم باشیم
تکه های باد
نکته های ظریف
شاید روزی بیایم و خود را جمع کنیم
... شاید بیایم
فقط شاید
شما امید نبندید
خواهرم تحمل کن
ما هم صبر می کنیم
امید که بتوانیم از عهده برآیم
انشاء الله که راه نجاتی او بسازد
او سازنده است
هرطور که صلاح ببیند.
یا ذالجلال و الاکرام
کسانی که روزی برای صدارت شعار می دادند ملاک تورم جیب مردم است حالا دست به آمارسازی های شاخدار زده و در حالی که کشور در رکود بی سابقه غوطه ور است خبر از رونق اقتصادی میدهند درحالی که تورم کمر مردم را می شکند صدایشان از بلندگوها بلند است که تورم را تک رقمی کرده اند
در حالی که مردم همینها را تحمل ندارند صحبت از گران کردن قیمت سوخت تا بالای 50 درصد میزنند
حالا جیب مردم را با این رونقها خالی و واژگون کرده و ادعا دارند که یارانه را نیز باید قطع کنند چرا که نور چشمی ها از برجام و بیرون هیچ عایدی نداشته اند و با یک خسارت غیر جبران که به کشور تحمیل کرد ه اند و سکه ها هدیه گرفته اند حالا حقوق های نجومی خود را بر جیب مردم تحمیل می کنند
وای از این دوزبازی و دروغ گویی
کاش همایش حقوق شهروندی لااقل برگزار نمی کردند و میلیاردی برای هیچ بر هزینه های کشور تحمیل نمی کردند ما همینطوری خشک و خالی سخنان پز از راستشان را بدون داد و بیداد و ... شفاف قبول داریم
در حالی یک دوره 4 ساله را پشت سر گذاشته اند و هنوز تعدادی از بالا نشینان طبق قانون اموالشان را به دستگاه قضا اعلام نکرده اند از شفافیت و اتاق شیشه ای سخن می رانند
....دم خروس و قسم حضرت عباس......
بنام حق
درحالی محمد باقر از یارانه سخن می گوید که انگار با این حذف یارانه دولت همه مشکلات را حل می کند
اولا تعریف یارانه را قانون مشخص کرده ولی ایشان مردم را .... نگاشته و تعریف دلخواه خود را جای آن گذاشته است
فردی که با نورچشمی خود در گرفتن حقوقهای 200 میلیونی 200 برابر حداقل حقوق تعین شده که اکثر کارگران در آن هستند را امانت دار می نامد و و کسی را که میلیاردی وام بدون کارمزد می گیرد را سرمایه می نامد معلوم است که نه درد مردم را می داند نه با آن آشناست
سفر خارجه نور چشمی روبراه باشد مردم کیند
قبل از انتخابات می گفتند دولت هیچ قصدی برای ندادن یارانه به مردم ندارد
حالا که خرشان از پل گذشته می خواهند این پشیز کمک به مردم را هم به نور چشمی ها ببخشند
آخر قرار بود قیمتها واقعی شود و پول آن مستقیم به مردم داده شود که هرجا تشخیص دادند هزینه کنند
ظاهرا دولت برای شفاف نشدن هزینه ها همه کار می کند
چون از این طریق است که می شود پولی که مردم باید برای خود هزینه کنند هزار نقشه برایش کشید و "هرجا دلم خواست خرج کنم" این باید به شعار دولت تبدیل شود
از برجام که جز خسارت محض چیزی حاصل نشد با حذف یاران ها شاید به نوایی برسند
محمدباقر که رفته ای و برنامه ریزی می کنی برگرداندن امور به عصر شاه و زمان قاجار که نشد هنر
هر وزیری با گرفتن رشوه های میلیاردی دارد قراردادهای رویایی برای شرکتهای خارجی مهیا می کند به این افراد می شود گفت وزیر باید گفت دزدان بالا نشین یا جاسوسان وزیر
فقر و بی کاری و تعطیلی کارخانه های داخلی را کی می بینند
با واردات انواع تولیدات خارجی که کشور رونق پیدا نمی کند؟؟؟!!!!
راه هند و ترکیه و کره جنوبی و ژاپن که روزگاری بر واردات کالای خارجی به کشورشان ممنوع بود را کی خواهید پیگیری کنید یعنی اصلا می فهمیدشان.
با دروغ که نمی شود به جایی رسید این سر به سامان نمی رسد
و فساد و رکود و دلالی و اقتصاد ورشکسته و بیمار همچنان با این برنامه ریزان واین وزرا حادتر خواهد شد .. ز ما گفتن... از شما نه شنیدن!
نمایندگان مجلس شما در پیشگاه مردم و خدای خود با تصویب این برنامه ها و رای دادن به این وزرا در این حکایت کشور و اقتصاد مقصرید
این از گفتن ما !
و این از نشنیدن شما !
یا محبوب
تقریبا هستیم در میدان نه وقت خوب
بل وقت خوب بودن
هنگامی که باید مسکن بسازیم که در آن مردم آرامش پیدا کنند گم می شویم
وقتی آرامش از همین افراد گرفته می شود می آیم که باعث آرامش شویم
چه راحت آسایش مردم را می گیریم
و چقدر بد بود که هنگام بلا هم گم می شدیم
کاش هنگام گرفتن آرامش برای رسیدن به آسایش گم می شدیم
ما چگونه مردمی هستیم
... ناشناخته در زمان
... نا آگاه به مکان
فریاد از این همه دنیا طلبی در وقت مطلوب
و درود بر این همه همت هنگام طالب
یا قاضی الحاجات
نکو بود آنچه نکو داشت
سکوت بود آنجا که صدا نیست
فریاد از این همه صدا و بد نکویی
جشن خواهم گرفت روزی...
که دوست دارم نکو سکوت را.
یا مهربان
گاهی می شود گفت
گاهی حتی گفتنی نیست
مردم مظلوم میانمار در این ایام که دیگر مسلمانان در شادی ایام بسر می برند چه می کشند ؟
دردی که حتی نمی شود گفت!!!!؟؟
بنام رب المتعال
شاید یک بچه هم اگر ببیند در کاری که می کند یک تحقیری نهفته آنرا انجام ندهد
حالا گاهی یک فرد وقتی در یک مقامی قرار دارد یکسری حرکات و سکنات و کارها را بخاطر احترام به آن مقام نه خود! انجام نمی دهد.
اگر کسی از خود خرج کند و تحقیری را بپذیرد مسلم فقط به شخص خود صدمه و خدشه وارد کرده است، اما اگر فردی بخاطر یک مسئولیت تحقیری را تحمل کند دیگر کسانی را که پشت سر او قرار دارند یا آن امضائی که او را به آن مسئولیت رسانده تحقیر کرده است.
وقتی معاون وزیر یک تحقیری را می پذیرد یعنی امضای وزیر را زیر سوال برده است که البته آن وزیر هم پشتوانه ای دارد بنام تائید مجلس و آنها هم به نمایندگی از مردم این قدرت را به او داده اند.
وقتی یک وزیر تحقیری را بپذیرد آن هم در مناسبات رسمی یعنی تحقیر را به ملت تحمیل کرده است و شاید شایستگی خود را بخاطر رعایت نکردن شان مردم خود از دست بدهد.
سوال:
نمایندگانی از مردم که روز شنبه در مراسم تحلیف تحقیر و ذلت یک عکس سلفی را با خانم نماینده اتحادیه اروپا می پذیرند آیا دیگر شایستگی ملتی که به آمریکا می گوید هیچ غلطی نمی تواند بکند را دارد؟
بنظر من این خود باختگی و این ذلت پذیری این افراد را تا مرز شایستگی نمایندگی چند استر پایین آورده است.
بهتر است مردم این افراد را که چنین فریفته هستند را لگدمال کنند
نه اینه به عنوان نماینده به مجلس بفرستند!
بنام یکتا
جملگی این را بدانیم که چه هستیم
نه اینکه بخواهیم بدانیم
کی بودیم؟
کی نبودیم؟!
چقدر سبک و چقدر بزرگ بودیم؟!!
هم قدمان را بخواهیم.
نه بخواهیم کوتاه کنیم!
همسفر نیاز داریم.
بی نیاز سفر نیستیم!
شاید...
.... روزی برسد که ما نرسیده باشیم!
چون درگیر خود نبودیم
درگیر گیر دادن به دیگران بودیم!
این ماه پیشانی ماه تدارک خود بودن و خود دیدن
چگونه بودن و چگونه ماندن
پیشانی سنگ زدن بر پیشانی گمراه کننده!
... چه من.
چه دگر من!
بنام اول
کلاهی که گاهی گشاد است و گاهی تنگ
کلاهی که گاهی می گذارند و گاهی بر می دارند
کلاهی که گاهی باد می برد و گاهی می آورد
کلاهی که گاهی بر سر است و گاهی از سر
کلاهی که تو را گاهی آبرو دهد و گاهی آبرو برد
چه دانی که امروز کلاه حاکم است یا حاکم کلاه!
من مانده ام شما را نمی دانم
بنام صاحب روز
من روزه می گیرم چون باعث سلامتی است!
... چون باعث تمرین سختی است!
... چون روحیه انسان را قوی می کند!
... چون مواد زاید بدن را دفع می کند!
... چون سموم بدن را از بین می برد!
... چون بدن را مقاوم می کند!
... چون به دستگاه گوارش استراحت می دهد!
... چون به انسان اراده قوی می دهد!
... چون .....
اینها هزاران دلیل برای گرفتن روزه است و شاید برای بعضی از روزه خوران هزارن دلیل برای نگرفتن روزه؟!
اما برای روزه نگرفتن یک دلیل داریم اینکه فرد خود به هر طریقی یا روشی برایش ثابت شود که روزه برای او ضرر دارد.
دیگر هیچ دلیلی باعث نگرفتن روزه نیست
مسئله: دکتر بهم گفته که روزه برایم ضرر دارد آیا نباید روزه بگیرم؟
جواب: اگر خودت به این نتجه رسیده ای و گرنه گفته پزشک ملاک نیست!
توضیح یعنی اگر دکتر گفت و من به این گفته اطمینان داشته باشم می توانم روزه نگیرم و اگر در وجدان و درون خود بدانم که این گفته صحیح نیست باید به نتیجه خود عمل کنم.
اما در نیت روزه و حرف اصلی این نوشته
برای روزه اگر صدها میلیون خاصیت بر شماریم هیچکدام برای نیت روزه کفایت نمی کند
فقط یک نیت باید باشد و آن هم اطاعت امر خدا کردن و به قولی قربةً الی الله است
یعنی ما با اینکه برای روزه فواید بسیار می دانیم ولی هیچ یک نباید در نیت روزه دخالت کند
پس یکبار برای یک عمر خود نیت کنید هرچه روزه گرفتم "قربةً الی الله"
یا بهتر است برای تمام نمازها و اعمال عبادی همین یک نیت را داشته باشیم و آن"قربةً الی الله" خیال راحت و تمام
تمام اعمال خود را به این نیت انجام دهید"قربةً الی الله"
من تمام امورم را به این خاطر انجام می دهم که بنده خدا هستم و باید طاعت امر او کنم.
خدایا در هیچ کاری ما را اخلاص عمل دور نکن.
بنام سبحان
وقتی فردا را نبینی چنین است که می بینی
دیدن و خود را به نفهمی زدن
آنکه تدبیر کند فردا را بصیر است
نه آنکه خود را ندبیر نامد
آنکه امید دهد فردا را ، روشن
نه آنکه شعار دهد امید را
..... فاصله ها کوتاه.....
سخن همین
امیدوارم که تدبیر حاصل گردد
و شعار دهنده ها روسیاه!!!
بنام حق
بعد از 4 سال تازه یادشان می آید که مردم هستند
معدنکاران هم آدم هستند
کشاورزان این کشور وجود دارند
و معلمین قشر زحمت کشی می باشند
و کارگران حقوق شان کفاف زندگی شان را نمی دهد
و.....
و آنروز که دزدان جیب ملت را باید بخاطر غارت اموال مردم بدست محاکم می سپرند آنها را ذخایر نظام نامیدند
برداشت بی رویه و غیر قابل تحمل را امانت داری لقب دادند
... برای روز کارگر با ماشین آخرین سیستم بدون توجه به کارگران زحمت و رنجیده درون کارخانه پرسه زده و حتی یک مشکل کارگر را نشیدند
اما امروز درد ملت را بازگو می کنند و برای همه دارو دارند
طرح صد روزه حل مشکلات دارند
امروز بجای پاسخ دادن که چه کرده اند مثل 4سال قبل باز از چه خواهند کرد می گویند
ای کاش قدرت طلبی اینقدر و دست درازی و غارت اموال مردم شیرین نبود
کاش دنیا برایشان همانقدر تلخ می شد که کارگر از کار بیکار شده برای خرید روغن از مرغ فروشی چربی مرغ و پوست مرغ خرید و پای مرغ می کند.
تلخی زندگی این کجا و بی دردی آن دزد بیت المال اماندار بیت المال نامیده شده کجا!؟
.....از کجا تا کجا .....
فرق از اینجا تا آسمان هفتم
وزیر میلیاردی که بعد از 4 سال هنوز اموال خود را که قانونا باید اعلام می کرد نکرده ولی مدعی است که کشور گل و بلبل است کجا تا کجاست!/
و خانواری که پدر خانه بعلت ورود کالای قاچاق (دختر وزیر فرهنگ) از مبادی رسمی و بدستور و رانت وزیر بیکار شده و مادر خانواده با رختشویی امرار معاش می کند کجا !!!!!؟
باید پرسید شما برای این کشور در این 4 سال چه کرده اید؟
دروغ تحویل مردم ندهید/ جیب مردم نشان از عمل و مردمی بودن شماست/ نه با زد گلوله و بادی گارد از کنار کارگر عبور کردن نشان مردمی شماست؟
بنام واحد
چندی کنار هم یا بی هم فرقی ندارد
چرا که درون می تواند سر باشد و بیرون نهان سر
اگر کمی صبور باشیم
اگر تحمل کنیم مشکلات را
پس امید داشته باشیم که تنها نیستیم
وقتی تنها هستیم
پس از درون زایش داریم
پس درون ما پر از امید خواهد شد
و ما خوشحالیم که خالی نشده ایم
ادامه راه آسان می شود
.....
وقتی در انتهای روز با دهان روزه و خالی از دلبستگی و شکم پارگی شدیم
می بینیم که هیچ از ما کاسته نشده
بیرون ما کمی تکیده و لاغر می شود
ولی درون از برون جلو می زند
و این پوشش آن
و این کمک به تو که امید را جایگزین کنی
حقیقت را رها نکنی
ادامه بدهی.....
.... مقصد دست یافتنی است.
یا حی
کسی که با اموال مردم همانطور برخورد و عمل می کند که با اموال خود.
خداوند به او برکت در مال عنایت می کند.
و برعکس کسی که در اموال خود صرفه جو است و در اموال دیگران اسراف کار ، خداوند چنین کسی را خیر ندهد.
پس با اموال دیگران همانطور باشید که با اموال خود هستید.
در کلامی دیگر با دیگران همان باشید که با خود هستید
الهی بامید تو
جملگی جمع شدیم که کاری بکنیم
ناگه جمله درافتاد که کجایم
شرمنده این همه کاری شدیم
که مانده در پی یک جمله و نیم
یا حی
تا می شود صحیح
هرگز نباشید دروغ
غم عالم از ناراستی است
این اولین و آخرین پله نصایح است
هر پندی تو را دهند جز این نیست
درست باشید
و نادرست هرگز
یا رئوف
پیکی است در کنار
همچون باد در گذر
همراه با دریا
چونان باران
لطیف و بی صدا
انگار می بارد بر سر ما
هر با که او را دیده ایم
شک نداشتیم که.....
این است مهربان دستان او
اوی که الان نیست در بر
ولی جوشش دلش همراهی مان می کند
چون کوه سخت است با دشمن ات
لیک چنین نرم سختی ندیده کس
مگر همین باشد مهربان مادر
.... چه شد که نیست امروز
و فرداها بی او باید کرد سر
و من مانده ام چقدر؟
این هست سخت تا آخر
باشد دعای او در گذر آن
بازهم آسان کند برایت شداید را
.... درود بر تو باد همیشه و همه جا
حتی گاهی که نیستی
چونان شمع می سوزی انگار
داری گرمای بی نهایت .مادر.
یا ذوالجلال و الاکرام
اینک بین دو زمان بودم
خوبی و بدی
کمی قبل شر و کمی بعد خیر
عالم همه در تضاد است
گرچه بدون تضاد مفاهیم گم هستند
تا سیاهی نباشد مسلم سفیدی مفهوم نخواهد شد
و ما تاریکی را بدون نور و روشنایی درک نکنیم
و انتظار این است که اتفاقات نیز چنین باشند
هستی در برابر نیستی
دارا در مقابل نادار
و غنا همراه فقر
و این داستان ادامه دارد
اگر ما درک کنیم
هر تولدی معنی خواهد داشت اگر مرگی باشد
این برای دنیای فانی کافیست تا فهم کنیم
بودن و نبودن را ....
.....اگر کمی صبور باشیم.
یا رحمان
شب چله بلندترین شب سال است
و روزش کوتاه ترین روز
یعنی در این دنیا همه چیز به هم وصل است وقتی یک چیز بدست می آوری یک چیز دیگر از دست می دهی.
وقتی یک چیز بلند می شود بناچار یک چیز دیگر کوتاه شده است.
بزرگی پیدا نمی شود مگر در کوچک شدن.
وقتی آن قدیم ها را یاد می کنیم خیلی دوست داشتم که دوچرخه داشته باشم که اگر داشتم چه نقشه ها که به آن نمی کشیدم در همان عالم بچگی و در عالم خیال چه ها که نمی کردم
بالاخره دوچرخه هم پیدا کردم یعنی خریدم ولی نمی دانم چرا آن کارها که برایش نقشه داشتم عملی نشد. لذا گفتم چنین می کنم اگر موتور(سیکلت) پیدا کنم!
بالاخره بعد از سالها موتور هم خریدم اما دریغ از آن نقشه ها که برای داشتن آن کشیده بودم.
گفتم اگر یک ماشین بخرم ..... چند سال بعد با هر زحمتی بود ماشین خریدم
ولی کارهایم باز لنگ بود لنگ ماشین نبود لنگ چیز دیگری بود.
چرخ(دوچرخه) می خواستم تا بعد از برگشتن از مدرسه بروم کمک پدرم ولی در برگشتن هیچ تاثیر قابل ملموسی که وقت اضافه بیاورم نداشت
یا تصادف می کردم یا بخاطر حواس پرتی بزمین می خوردم و ... بالاخره وقت اضافه نمی آوردم بماند کم هم می آوردم.
موتور هم نتوانست کاری از پیش ببرد از سوز سرما باید لباس بسیار بپوشی و کلاه و دستکش بدست کنی و هزار کاری که همه وقت را می گرفت.
ماشین این مشکلات را رفع می کرد اما مشکلات دیگری ببار آورد پارکینگ می خواست جاگیر بود در و تو کردنش وقت می برد و هرچه بود وقتی برایم اضافه نگذاشت که نقشه هایم را پیاده کنم
و این قصه همچنان ادامه دارد.
.... روزی از یک تراکتوری خواستم که بیاید زمینم را تیلر کند
از هزار وعده خوبان یکی وفا نکند
وعده داد نیامد زنگ زدم نیامد قول زمان دیگر داد
باز به وقت دیگر وعده کرد و باز هم نیامد
آنقدر اینطرف و آنطرف کرد که زمین خشک شد و قابلیت تیلر کردن را از دست داد ولی او نیامد ... تصمیم گرفتم خود با دست انجام دهم چون مقدار زمین خیلی نبود و همین باعث شده بود که تراکتوری صرفش نکند بیاید و می خواست در یک وقت مازاد مثلا وقتی از سر یک کار می آید انجام دهد که جور نمی شد!
آب بعدی از همان روزی که قابلیت گرداندن زمین با دست را داشت رفتم و کندم و چند روزی نشده تمام شد برای خودم هم باورکردنی نبود ولی هیچ ناراحت بدقولی و پشت سر هم زنگ بزن بیا و ... پیدا نکردم و کارم تمام شد بالاخره از دفعه قبل برایم راحت تر بود فهمیدم وقتی یک چیز را بخواهی می شود وقت هست ولی بطریقی ناخواسته ما آنرا از دست می دهیم.
بجای اینکه خودمان کارمان را انجام دهیم با تلف کردن وقت می خواهیم دیگران کارمان را انجام دهند.
چله برایم یک نشان است روز کوتاه و شب بلند
وقتی که شبها کوتاه می شود روزها بلند می شود
همیشه وقتی یک جا کوتاه می آوریم حواسمان باشد یک جا بلند گذاشته ایم
نمی شود در این دنیا چیزی را کسب کرد ولی چیزی را از دست نداد.
بچه که هستیم می خواهیم بزرگ شویم چون دیگر مدرسه و مشق نداریم
اما سختی هایی را خواهی دید که آروز می کنی کاش بچه می شدی و مشق می نوشتی و این افکار و بدبختی ها را نداشتی
وقتی دندان داشتیم چیزی برای خوردن نداشتیم چون کم پول بودیم
حالا که پول خریدن و خوردن داریم دندان نداریم
وقتی چشم داشتیم چیزی ننوشتیم و نخواندیم حالا که می خواهیم بخوانیم و بنویسیم چشم نداریم چشم داریم دید نداریم و.....
وقتی که پای رفتن داشتیم نرفتیم
حالا که از پا افتاده ایم هوس رفتن کرده ایم!
